บ้านคู อำเภอประทาย – B̂ān khū xảp̣hex prathāy

(Ban Khu, Prathai District)

My friend shared a video of my village in Thailand. There are many old pictures showing life how I lived and survived. Enjoy.

วิถีชีวิต เมื่อตอนสมัยเด็ก ในหมู่บ้านชนบท จะอยู่แบบธรรมชาติ ตอนเด็กก็จะหาบน้ำจากคลองมาใส่โอ่งที่บ้าน ไปโรงเรียนก็จะห่อข้าวใส่บินโตไปกินทีโรงเรียน
การหุงข้าวก็จะก่อไฟเตาหุงในหม้อแบบเซ็งน้ำ น้ำที่ลินออกมาจะมีคุณค่าสูงมาก ส่วนใหญ่คนป่วยจะกินน้ำข้าวจะฟื้นจากป่วยเร็วมาก
แป้งที่เราเอามาทำพวกขนม ได้จากการเอาเม็ดข้าวสารไปบดในเครื่องโม้แป้ง ดังในรูป
เราจะเก็บข้าวโดยวิธีเอามาตีที่ลานข้าว แล้วเก็บไว้ในยุ้งข้าวเพื่อเก็บไว้กินเป็นปี
แม่พาทำเหล้าสาโท จากข้าวเหนียวเอาไปหมักกับยีตส์แล้วใสตุ่มไปฟังใต้ดิน
ทีชนบทจะไม่มีโรงหนัง จะมีรถหนังมาฉายตามหมู่บ้านโดยเราเอาข้าวไปแลกเพื่อจะได้ดูหนัง
เราจะไม่มีไฟฟ้าเราจะใช้ตะเกียงน้ำมันแทน
เครื่องมือในการจับปลาก็จะสานด้วยไม้ไผ่ นี่คือชีวิตของด้ฉันเมื่อตอนเด็ก

Translation:

Life style as a child in a rural village where we will stay natural. When I was young, I would bring water from the canal and put it in a jar at home. Going to school, they will pack rice and put them in the bin to eat at school.
When cooking rice, I will light a fire in the stove and cook it in a pot of water. The water that the linseed comes out of is of very high value. Most of the people who are sick will drink rice water and will recover very quickly.
Flour that we use to make desserts is obtained by grinding the rice grains in the flour mill as in the picture.

We will gather the rice by means of hitting it in the rice field, and keep in the barn for years to eat.
Mom took me to make liquor, from glutinous rice fermented with yeast and put in the pot to stay underground.
In the countryside there will be no cinemas. There will be movie cars coming to show in the village where we exchange rice in order to watch movies.
We will not have electricity, we will use oil lamps instead.
The tools for catching fish are woven with bamboo. This was my life when I was a kid.